Brandweer steekt ‘ter lering’ zelf Tinga-boerderijen in de fik

Wat deed je met boerderijen die in de weg stonden bij het doortrekken van een toegangsweg of zogenaamd niet pasten in weer een nieuwe woonwijk? Die kon je afbreken. Of simpelweg in de fik steken. Waren ze niet alleen sneller van de kaart geveegd, zo’n brand was ook een praktisch leermoment voor de  vrijwillige spuitgasten ter plaatse.

Dat deden ze vast niet in Sneek, zou je denken. Nou, wel! Alice Booij, Sneeks hoogsteigen historicus, voerde daar tijdens haar laatste lezing over de wijk Tinga in een goed bezocht wijkgebouw Schuttersheuvel volop bewijs voor aan. In het gebied, links en rechts van de Lemmerweg, gingen in de vorige eeuw minstens een vijftal ‘plaatsen’ alzo in de hens. Eén troost: de stad heeft er wel een stel ervaren brandweerlieden door gekregen…

Vòòr het opwaarderen van de Lemmerweg, de aanleg van de kruisende rijksweg A7, de bouw van huizen, het opzetten en weer verwijderen van de vuilstort en het maken van de rioolwaterzuivering heette de strook ten zuidwesten van Sneek Tijnega. Oftewel, binnendijks land. Later in twee parten opgedeeld, Groot en Klein Tinga.

Overigens: zeker één boerderij ontkwam aan de vlammen. Het is ’t gebouw waarin nu zorgcentrum Tinga State is gevestigd, halfweg de Molenkrite. De boerderij, aan de buitenzijde nog authentiek, detoneert allesbehalve in de omgeving, zo half verscholen tussen het groen.

Hadden enkele andere Tinga-boerderijen, met enige goede wil, niet ook een langer bestaan gegund kunnen worden? Wie weet, gaat Alice Booij daar in haar artikel over de geschiedenis van de Lemmerweg in de eerstvolgende editie van het VHS-magazine De Waag nader op in.
(Foto’s: Jan Blaauw)

Geplaatst in Uncategorized.